Η ηλικία.

Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν γνωρίσουμε έναν άνθρωπο είναι να τον ρωτήσουμε για την ηλικία του, συνήθεια βλέπεις, δεν μπορούμε να το αποβάλουμε απο πάνω μας εύκολα, άλλοι απλώς δεν θέλουν να ξετινάξουν από το μυαλό τους τον ζυγό αυτής της ανούσιας κατά την ταπεινή μου άποψη ερώτησης.Κάνεις την ερώτηση σχετικά με την ηλικία του συνομιλητή σου για να προετοιμάσεις στο μυαλό σου τα λόγια , τις σκέψεις , το τρόπο έκφρασης ,με απλά λόγια ολόκληρη την συμπεριφορά σου, προϊδεάζεις τις αμυνές σου ανάλογα με την ηλικία του ανθρώπου που στέκεται απεναντί σου , ενισχύεις την λεκτική σου επιθετικότητα αν πρόκειται για μικρό άτομο και αντιστρόφως αν είναι ηλικιωμένος .

Ένας ανήλικος μπορεί να λειτουργεί με την νοητική εμπειρία ενός γέρου και πολύ εύκολα ένας μεσήλικας να αντιλαμβάνεται τα πράγματα με την οπτική οξυδέρκεια ενός βρέφους . Σίγουρα τα χρόνια αποτελούν έναν σημαντικό παράγοντα στην εκπαίδευση του ανθρώπου , σίγουρα τα περισσότερα χρόνια σε βοηθούν να είσαι πιο πλούσιος σε εμπειρίες , αλλά σε καμία περίπτωση δεν σε κάνουν άνθρωπο.

Οι εμπειρίες σε χτυπούν , προσπαθούν να σε επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο εάν κάποια στιγμή εξωκύλεις από αυτόν αλλά είναι δική σου επιλογή και μόνο πως θα μετατρέψεις όλα αυτά τα εκατομμύρια δευτερόλεπτα στιγμών , αν θα τα μετατρέψεις σε ένα ‘’δέντρο’’ το οποίο μέρα με την μέρα μεγαλώνει ήρεμα , χωρίς να ενοχλεί τους γύρω του , ζητώντας τα απλά τα οποία του προσφέρουν την δυνατότητα να αναπνέει και να αντικρύζει τον ήλιο κατάματα δίχως να φοβάται την αλήθεια του , να βλέπει και τα υπόλοιπα δέντρα να μεγαλώνουν δίπλα του μαζί με αυτό και να χαίρεται δίχως να ζηλεύει για τους συνοδοιπόρους στην ζωή του,να γεράσει έχωντας δεί πολλά , έχωντας υπομείνει ακόμα περισσότερα αλλά μιλώντας μονάχα εκεί που έπρεπε και τέλος να γίνει ένα με την γη ζητώντας την αιώνια γαλήνη ή αν θα μετατρέψει όλα αυτά τα ερεθίσματα σε ένα ‘’φίδι’’ το οποίο γεννίεται σέρνοντας, συνεχίζει την ζωή του κοιτώντας τον κόσμο απο κάτω προσπαθώντας να κάνει κακό οποιαδήποτε στιγμή και τελειώνοντας τον κύκλο της ζωής του να μην έχει καταφέρει να κατανοήσει τον λόγο που υπήρξε σε αυτόν τον κόσμο.

Η ηλικία είναι μια ‘’ταμπέλα’’ ιδιαίτερα σημαντική για τους περισσότερους, νιώθω χαρούμενος που δεν ανήκω στην συγκεκριμένη ομάδα ατόμων αλλά προσπαθώ να κρίνω τους ανθρώπους απο την εσωτερική τους ηλικία , άλλωστε κατά την άποψη μου η εσωτερική ηλικία είναι αυτή που δεν μπορεί να αλλοιωθεί με ψέμμάτα ...!

Μια βόλτα στον κόσμο(Μυθιστόρημα)

Από την πρώτη στιγμή που ο νούς του κατάφερε να ενώσει το πάζλ μιας ολοκληρωμένης σκέψης,από την στιγμή που το μυαλό ξέφυγε από το ρυάκι του πορτ-μπεμπέ και μπήκε στον χείμαρο της ανθρώπινης αβύσσου , απο εκείνη την στιγμή που η πλούσια παιδική αθωότητα άρχισε να παλεύει με την ιδιόμορφη και κατεστημένη νοοτροπία των μεγάλων , απο εκείνη την στιγμή ο ''Φραντζέσκο ντέϊβιντ'' άρχισε να χτίζει μέσα του ένα όνειρο, ήθελε να γυρίσει ολόκληρο τον κόσμο.
Το ταξίδι είχε αρχίσει ήδη μέσα στην πλάνη του μυαλού του ,είχε αρχίσει να δημιουργεί με την αχόρταγη και ασύδωτη φαντασία του, τους ανθρώπους που θα συναντούσε, την γή που θα περπατούσε , τις μυρωδιές που θα είσπνεε.
Χωρίς την θελησή του , πρίν κάν το δέρμα του αρχίσει να ξεχειλώνει και τα κόκκαλα του ξεκινήσουν να μακραίνουν άρχισε να παραπατά για μέροι που η φαντασία του δεν είχε καταφέρει να ανακαλύψει , γρήγορα θα κατανοούσε πως ο γύρος του κόσμου δεν είναι μια ήρεμη βόλτα Θησείο-Ακρόπολη αλλά ένα ταξίδι πλούσιο πότε πότε με κάποιες στιγμές αγνότητας και συνάμα απλοϊκότητας και άλλοτε άγριο ,γεμάτο πειρασμούς και κινδύνους , το οποίο θα πρέπει να σπαταλήσεις μια ζωή για να τον γνωρίσεις αλλά και πάλι θα γυρνούσες στην γραμμή εκκίνησης με μεγαλύτερη πείνα , με μια λυσασμένη όρεξη για νέες ανακαλύψεις , για νέες κατακτήσεις.
Κατάφερε μετα απο εξήντα οχτώ χρόνια να επιστρέψει στον τόπο που έκοψε τον ομφάλιο όρο απο την μητέρα του , με τις νοητικές του αποσκευές γεμάτες χρυσό και τις υλικές του μονάχα με ένα κομμάτι από ένα δέντρο το οποίο ονομαζόταν ''σχίνος'' .
Κάθησε στην πολύθρονα που οταν ήταν ακόμα μωρό τον κοίμιζε η μητέρα του , κλείνωντας τα μάτια κατάλαβε πως το πλήρωμα του χρόνου είχε παρέλθει για τον ίδιο ...!

(Πρόλογος)

Γνωμικά-στιχάκια.

Ο (σεβασμός) δεν κερδίζεται με λόγια,
μέσα απο πράξεις προσφέρεται απλόχερα.!

Όταν οι σκέψεις παρασύρουν τις πράξεις πρόκειται για την ιδανική λειτουργία του ανθρώπου, όταν όμως οι πράξεις παρασύρουν τις σκέψεις τότε δημιουργείται χάος.

Οποίος καταλαβαίνει ,νιώθει
και οποίος νιώθει, καταλαβαίνει!

Η ζωή δεν είναι υποχρεωμένη να σου δώσει ότι σκεφτείς,
εσύ είσαι υποχρεωμένος να κερδίσεις καθετί που επιθυμείς.!

Το άστρο του αγγέλου.

Ένα δειλινο με άνεμο ήρεμο

κοίταξα τον ουρανό και
ενιωσα μες στην καρδιά να πονώ.

Έλειπες εσύ από δίπλα μου, εδώ,

και άρχισα να κλαίω σαν μωρό.

Συνέχισα μέσα μου να πονώ,

δίχως σταματημό,

και πάλι σαν μωρό.

Το κλάμα έτρεχε γοργό.

Μα ξαφνικά, εκεί ψηλά

είδα ένα αστέρι φωτεινό,

από τα αλλά το πιο μοναδικό.

Ήσουν εσύ εκεί ψηλά,

να ξεχωρίσεις στο σωρό.

Είχες φύγει από την δική μου αγκαλιά

γιατί όπως μου χες πει δεν σε χωρούσε η γη,
η θάλασσα.

Έψαχνες ουρανό,

με το πνεύμα σου ελεύθερο

να πέτας ψηλά,

να είσαι άνεμος να μην φυλακιζεσαι σε κλουβιά.

Πλέον με τις αναμνήσεις σου ζω,

χωρίς λεπτό να σε ξεχνώ.

Όπως και η ζωή να τα φέρει,

μια μέρα θα έρθω να σε βρω,

αυτά τα αγγελικά τα ματιά,

για να τα ξαναδώ.

Η αδύναμη πλευρά του ψέματος

Όταν πιστέυουμε πως ξεγελάμε κάποιον λέγοντας του ψέματα , το μόνο που καταφέρνουμε είναι το να ξεγελάμε τον εαυτό μας .

Είμαστε τόσο αδύναμοι χαρακτήρες που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τις επιλογές μας αλλά κ τις επιπτώσεις τους , απλά προσπαθούμε με λόγια δίχως ουσία να παρατήνουμε την αποκάλυψη της αλήθειας , εκείνης της αλήθειας που μας πονά κ εμείς αντί να γίνουμε δυνατοί μέσα από εκείνη προτιμάμε να παραμένουμε τόσο αδύναμοι άνθρωποι , τόσο αδύναμοι χαρακτήρες μέσα στην οφθαλμαπάτη του ψέματος .!.!

Απαγορευμένο.

Ναρκωτικά ...

1η εκδοχή : Μια διαφυγή του φοβισμένου ανθρώπου που με τον αδύναμο του χαρακτήρα δεν μπορεί να κατανοήσει τα τραγικά αποτελέσματα αυτών των ουσιών αλλά επαναπαύεται στην ευχαρίστηση της στιγμής κ την αποπλάνηση του μυαλού αποζητώντας μέσα απο αυτά μια νοητική πραγματικότητα καλύτερη απο αυτήν που ζούν .

2η εκδοχή : Ένας δρόμος ευχαρίστησης απο προσωπική επιλογή . Συνήθως απο ανθρώπους δυναμικούς, πλούσιους αλλά όχι κ συνεσταλμένους , το μυαλό τους εχεί ξεφύγει στον βούρκο του χρήματος , της πλούσιας ζωής κ του περιστασιακό ερωτα , μέσα απο αυτά αποζητούν ως άπληστα όντα την υπέρβαση των νοητικών αλλά κ συναισθηματικών αισθήσεων .

Διαχρονικό το αποτέλεσμα των ναρκωτικών , ο ΘΑΝΑΤΟΣ ...Μακριά κ απόλυτοι εχθροί, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απο μια ζεστή κούπα καφέ, απο έναν φρέσκο χυμό , από την μυρωδιά ενός πρόσφατου κομμένου τριαντάφυλλου, τίποτα δεν συγκρίνεται με την αίσθηση από μια ζεστή αγγαλιά, απο ένα τρυφερό φιλί , απο έναν ολοκληρωμένο έρωτα .

Μακριά απο τα ναρκωτικά κ να αγαπάτε με τρέλα...!!!!!

Γνωμικά-στιχάκια.

Οι κακοί μένουν κακοί,
το μυαλό δύσκολα αλλάζει.
Οι καλοί μένουν καλοί,
τίποτα δεν τους επηρεάζει.
Οι βλάκες δύσκολα γίνονται έξυπνοι,
θέλει κόπο για να αλλάξεις.
Δεν χρειάζεται μέσα σου να ψάξεις,
θα σε βοηθήσουν σε αυτό άνθρωποι δυνατοί,
στο μυαλό στην καρδιά κ στην ψυχή,
όχι με υποσχέσεις μα με πράξεις.!

Η πολυτέλεια των φτωχών είναι η τιμιότητα ενώ των πλούσιων τα λεφτά...!

ΥΓΕΙΑ πάνω απο ολά,
το μυαλό απο τα λεφτά ξεκόλα,
σταματά να ζητάς, να εύχεσαι και να προσευχέσαι,
με τα απλά μάθε να χαίρεσαι.
Δίπλα σου πεθαίνουν απο πείνα, απο πρέζα, απο φτώχεια,
μην κλαις για ανέλπιστα πλούτοι,
μάθε να ζεις μέσα απο πράξεις και όχι πίσω απο ΄΄λόγια΄΄...

Γνωμικά-στιχάκια.

Το φτηνό ''Αν'' έχει κλέψει τα ηνία απο το πολλά υποσχόμενο ''Θα'' το οποίο με την σειρά του έχει κλέψει την δόξα του ''Λόγω τιμής''.

Όταν είσαι ψηλά, πολύ βρίσκονται δίπλα σου, όπως ακριβώς δίπλα απο μια σημαία.
Όταν πέσεις χαμηλά, εκεί φαίνονται τα άτομα που είναι στην καρδιά κ στην ψυχή γενναία.

Στην εποχή μας το ρητό " Αν έχεις τύχη διάβαινε " έχει αντικατασταθεί απο το " Αν έχεις γνωστό/ους διάβαινε "!!!

Τον δρόμο τον βρεγμένο ο "ήλιος" μου τον στεγνώνει,
όλα τα μαύρα σύννεφα μακριά τα διώχνει.!!!

Το καλό απο το κακό μπορεί και ξεχωρίζει,
όπως το φως απο το σκοτάδι,
όπως ο παράδεισος απο τον Άδη,
όπως η πανσέληνος το βράδυ!

Γνωμικά-στιχάκια.

 Ήρωας είναι αυτός που είδε τα ερείπια του ψυχικού κόσμου
και προσπάθησε να τα χτίσει αντί να τα γκρεμίσει.
Ήρωας είναι αυτός που σε τεντωμένο σχοινί αδικίας θα περπατήσει
και όμως στο τέλος, νικητής θα τερματίσει.
Ήρωας είναι αυτός που γνώρισε τον κόσμο,
γνώρισε τον υπό-κοσμο αλλά κατάφερε να ξεχωρίσει!!!


Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, το καλάμι ουδής..


Ο κόσμος μπορεί να σου συγχωρέσει τα πάντα,
εκτός από ένα, την διαφορετικότητα.

Άνθρωποι.

Δεν έχει σημασία το ταξίδι, αφου ο προορισμός είναι προκαθορισμένος,

δεν έχει σημασία η διάρκεια, που έζησες να νιώθεις ευλογημένος,

Σημασία δεν έχουν οι αντοχές σου , γιατί η μοίρα αποφασισέ για αυτές

μην αποζητάς επίμονα τρόπους για αιώνια ζωή , θα φύγεις κ ας μην το θες.

Δώσε την αλήθεια σου σε όλους , δίχως να αλλάζεις ρόλους,

μην ψάχνεις άλλους τρόπους απο εκείνους που σε δίδαξε η ζωή σου.

Σημασία κ αξιά στην διαδρομή έχουν οι ΆΝΘΡΩΠΟΙ που θα βρίσκονται μαζί σου ...!!!

(Σεραφείμ ζίου)