Τι και αν έψαξα στην άββυσο της ψυχής σου εκεί που οι σκέψεις χουρνιάζουν απαλά την δυναμή τους. Τι και αν αναζήτησα νέες πατρίδες, σε καινούργιες σελίδες, δεν γύρισες πίσω εσύ, αξέχαστη χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Το μυαλό δεν κινήθηκε σε ήρεμα τοπία, είχε την δική του θεωρία, έψαξε, αναζήτησε, λαχτάρησε, μα νικήθηκε από την καρδιά. Από μια δύναμη παλιά.
Όπως μεγάλωνα έβλεπα λαμπιόνια να ανάβουν και να σβήνουν, να καίνε μα να υπομένουν.
Ζήτησα δυο χέρια να με αγγίζουν, να τα φροντίζω, στην αγκαλιά μου να κλείνουν.
Δεν έπαψα μα ούτε και θα πάψω να ελπίζω,
σε κάτι καλύτερο, σε κάτι πιο δυνατό.
Σε αυτό το ''κάτι'' που θα είναι αληθινό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου