να ψάξει για όλα εκείνα τα όνειρα που έφυγαν.
Όλα εκείνα που χθές,
στον ύπνο του γέμισαν με αιώνια ψέμματα.
Μιλούσαν για ταξίδια μαγικά,
χαμένα σε διαφόρους παραδείσους.
Κρυμμένα σε ύψοι και πλάτη, μοναδικά,
ανάμεσα σε ανθρώπους ίσους,
με μιά ιδέα από διαφορετικά ιδανικά.
Μέσα τους είχαν αλήθειες κρυφές,
για όσα θέλεις να πεις, να πω,
μα παραμένουν στο χτές.
Σε μία γωνία αναλλοίωτα,
προσμένωντας για όλα αυτά που λες
και εκείνα που απλά στο ''πριν'' τα καίς.
Καθισμένος πάνω σε μιά στιγμή,
η οποία αμέτοχη θωρρεί,
του χρόνου την απύθμενη τόλμη.
Σε μία γωνία, ασπρόμαυρη,
τα όνειρα μας μείνανε.
Εκλάψανε, γελάσανε,
μα την όψη της ζωής μας,
ακόμη δεν είδανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου