Αν.

Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, άνθρωποι μικροί, άνθρωποι μεγάλοι.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, με λευκές ψυχές δίχως μαύρες καρδιές.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, με καθαρό μυαλό, δίχως την ανθρώπινη ζάλη.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, όλες τις νύχτες και όλες τι μέρες.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, στο χάραμα και το ηλιοβασίλεμα.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, στο φως και το σκοτάδι.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, προτιμώντας ένα κλαδί ελιάς για στέμα.
Αν όλοι ήμασταν ίδιοι και προτιμούσαμε αντί για πλούτοι ένα αθώο χάδι.
Ίσως τότε να κοιτούσαμε αλλιώς τον κόσμο,
εκτιμώντας του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά το συναισθηματικό υπόβαθρο.
Ίσως τότε ο κόσμος να γινόταν ονειρικός,
ίσως τότε να άξιζε να γίνεις αιώνιος .!