Είναι η άνοιξη ένα πουλί της νιώτης,
κ το φθινόπωρο είναι ο θάνατος που το παίρνει μακριά.
Όταν καλοκαίρι υπάρχει στην καρδιά,
το μυαλό ξεχνά όλα τα παλιά,
η καρδιά δεν υπολογίζει τα τωρινά
κ το μέλλον αισιόδοξα κοιτά.
Εάν αυτή η αγάπη φύγει,
τότε με εικόνες χειμωνιάτικες ο νούς θα γεμίσει.
Με ένα αντίο θα γκρεμίσει
όλα τα όνειρα που έχτισε σε ένα φιλί.
Θα γυρνάει απο δώ κ απο κει,
ψάχνωντας για την παλιά του αγάπη.
Μα καμιά δεν θα είναι ίδια με αυτή,
θα αρχίσει το δέρμα να ζαρώνει,
το βλέμμα να σκυθρώνει
κ το κορμί να παλιώνει.
Τα χρόνια θα περάσουν,
μα οι αναμνήσεις ειναι το δώρο που θα σε συνοδεύει
σε αυτό το ταξίδι που όχι άδικα το χαρακτηρίζουν ερημικό,
προς ένα προτετελεσμένο τέλος που το έχει προκαθορίσει
η πυξίδα της ζωής.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου